Waren pastinaken vorig jaar nog slechts te bespeuren op de boerenmarkt en bij de groenteboer, tegenwoordig vinden we ze ook bij de beter gesorteerde supermarkt. De witte winterwortel – inderdaad, familie van de winterpeen – is populair. Vanwege zijn zachtzoete smaak die doet denken aan anijs. De zoete smaak proef je extra goed na een vorstperiode wanneer, net als bij boerenkool, het zetmeel wordt omgezet in suikers. Tijdens het (roer)bakken, grillen en roosteren karameliseren deze suikers en krijgt het zoete accent een extra boost. Ook gekookt, gestoomd en zelfs rauw is pastinaak erg lekker.
Een verse pastinaak heeft een roomwitte schil en voelt stevig aan. Pastinaken kun je het beste op een koele, donkere plek buiten de koelkast bewaren (haal ze eventueel uit de plastic of een gesloten zak!). Schil bij bereiden de pastinaak met een dunschiller en snijd een plakje van beide uiteinden.
Nice to know! Toen de piepers ons land nog niet hadden veroverd, nam de pastinaak de prominente rol van de aardappel in. Zo schreef de pastinaak in 1574 geschiedenis in de Leidse hutspot. Nog steeds staat de oorspronkelijke hutspot met van pastinaak, winterpeen en ui op 3 oktober tijdens de jaarlijkse viering van de bevrijding van Leiden op het menu.