In de laatste aflevering van Mijn leven als MasterChef blikt Frederick van Emstede terug. Niet alleen op de successen – die er volop waren – maar ook op de teleurstellingen die op zijn pad kwamen.
Lees hier de vorige column van Frederick.
‘Door MasterChef heeft mijn cateringbedrijf een flinke boost gekregen. Helaas heb ik wel wat gas terug moeten nemen, want ik krijg zo veel aanvragen dat ik het allemaal niet kan bolwerken. Naast mijn cateringbedrijf De tafel van Emstede heb ik ook nog gewoon een baan als creditmanager bij een zorgverzekeraar. Met cateren alleen red ik het financieel niet. Cateren is leuk, maar het vreet energie en tijd en levert toch te weinig op. Na een cateringaanvraag overleg ik eerst wat diegene wil en maak ik een menu. Samen met een vast ploegje doen we de ontvangst, de bediening en de op- en afbouw. De mise-en-place doe ik thuis en ter plekke doe ik de finishing touch. Mensen verwachten wel wat van je, dat je op hoog niveau presteert, want jíj bent de MasterChef, maar je kunt ook weer niet de hoofdprijs vragen. Cateren is ook heel leuk, hoor. Soms word ik in een kamertje weggestopt en kom ik als een konijn uit de hoge hoed tevoorschijn om de gasten te verrassen.
Teleurstellingen zijn er uiteraard ook. Wat ik erg jammer vind, is dat mijn boek niet doorgaat. Eerst waren drie uitgevers geïnteresseerd, maar toen ik terugkwam van vakantie was het over met de pret. Ook een tv-programma gaat uiteindelijk niet door. Helaas draait het vooral om marketing. Je moet een soort X-factor hebben. Het gaat niet om hoe goed je kookt, maar vooral of je een leuk koppie hebt. De wereld zit gewoon zo in elkaar. Gelukkig was dat bij MasterChef niet zo, daar is alles fair gegaan en ben ik op mijn kookkunst beoordeeld.
Op dit moment ben ik druk bezig om een huiskamerrestaurant op te zetten. Ik wil mijn huis in Leiderdorp een à twee keer per maand openstellen voor zo’n twintig gasten. Dat is minder arbeidsintensief en stressvol dan cateren bij iemand thuis. Ik ben al in gesprek met een wijnwinkelier hierover, want het lijkt me leuk om dat in combinatie met wijnproeverijen te doen.
Daarnaast ben ik druk op zoek naar een bijzondere pop-uplocatie om voor mensen te koken, een kas of een boomgaard, zoiets. En voor de gemeente Leiden ga ik binnenkort een scholenproject doen met als thema duurzaamheid en koken. Uiteindelijk is het mijn droom om mijn baan op te zeggen en fulltime te koken.‘
TEKST MARION DE BOER
