‘Merijn is fan van Salone del Gusto en niet zo’n beetje ook. Ze bezocht het foodwalhalla in Turijn voor de zesde keer en werd opnieuw verrast door alle smaken en foodverhalen. Tussen de Afrikaanse yoghurt en Casturi-mango’s uit Indonesië spotte ze Vlaardingse ijzerkoekjes en Hollandse peentjes.
Ook al was ik er 5x eerder, telkens wanneer ik het vliegtuig neem naar Turijn voor het tweejaarlijkse Slowfood event Salone del Gusto, vind ik ’t weer even spannend en leuk. Want dit is niet zomaar een event. Ik denk eigenlijk wel dat het ‘t meest complete en allesomvattende evenement over eten is dat in de wereld bestaat. Want het gaat om meer dan alleen de mooiste en lekkerste ingrediënten. Zonder in teveel Slowfood vakjargon te vervallen ben ik – en fantastisch om te zien: velen met mij – ervan overtuigd dat we ons voedsellandschap flink moeten veranderen.
We zijn niet alleen!
Als ik rondloop op de enorme beurs met duizenden bezoekers per dag, lijkt het alsof iedereen er hetzelfde over denkt. En dat is, al is het voor heel even, een super motiverend en inspirerend gevoel. Juist omdat in de werkelijkheid er nog zoveel te doen valt. We zijn niet alleen!
Food communities wereldwijd
Wat nodig is, wordt op Salone del Gusto op optimistische wijze getoond. Door de beurs, de workshops, de meetings, de lezingen, de contacten tussen mensen, het verhaal achter ieder product. Het blijft inspireren om te zien hoe vanuit alle hoeken ter wereld mensen afreizen naar Terra Madre (samenkomst van food communities wereldwijd en deel van de Salone del gusto) om hun bijzondere ingrediënten en producten te tonen én van elkaar te leren.
Van food communities uit Marokko tot India, Brazilië, Uruguay en Roemenië: de hele wereld is vertegenwoordigd. Ik ben telkens diep onder de indruk van de rijkdom van onze wereld. Ik zie sumak uit Palestina, de mooiste komijn uit Marokko, ultieme peperpasta’s uit Mexico, bijzondere honing, dadels uit Libië, geitenyoghurt met as uit Afrika, baobab uit Gambia, amandelen uit Uzbekistan en ik kan nog uren zo door gaan. Slowfood bedacht nog iets prachtigs: de altijd groeiende Ark van de Smaak. Met daarin een overrompelende hoeveelheid producten die zonder ingrijpen al rap niet meer bestaan. Van Romanov-schapen uit Rusland tot Casturi-mango’s uit Indonesië, Barranca-pepers uit Spanje en tot de echte Amsterdamse ossenworst en Lakenvelder-runderen. En dat is dan nog maar mijn snelle miniselectie: er zitten inmiddels wereldwijd zo’n 2015 ingrediënten, dieren, planten en producten in de Ark van Smaak, waarvan 18 Nederlandse.
Hollandse peentjes
Bloemendaalse kool (lijkt ‘n zusje van savooiekool) kende ik, maar wat te denken van Katwijkse peentjes, de Soester raap en het Kollumer boontje? Ook die ontdek ik op Terra Madre in een Nederlandse stand. Ik moest dus afreizen naar Turijn om mijn eigen erfgoed te herontdekken! Het Vlaardingse ijzerkoekje! Pas als we om de Ark van de Smaak-installatie, die een Ark van Noach moet voorstellen, heenlopen, waar op plateau’s honderden zo niet duizenden producten uitgestald liggen, bijeengebracht door bezoekers en deelnemers wordt me de diversiteit aan voedsel dat (nog) bestaat in deze wereld pas echt duidelijk. 600 m2 vol eten uit iedere uithoek van onze planeet. Ik kom ogen te kort… Te zien en te ervaren wat biodiversiteit écht betekent is een totaal andere ervaring. Ik ga naar huis met uitpuilende koffers en één overheersende gedachte. Het besef dat we alles op alles moeten zetten deze rijke wereld te bewaren.’
Meer weten over beter eten?