Ja, alweer. Ik twitterde er al over. Toen het juninummer net vers op de redactie arriveerde. Van onze drukker Habo DaCosta. Met onze complimenten. Want wat is het mooi gedrukt! Dat is toch altijd zo’n momentje
Het eten lacht je tegemoet! Italiaans eten. Omdat we iedere keer weer betoverd raken door die keuken. Bij de brainstorm al genoeg ideeën hebben voor wel 5 Italiaanse nummers. Omdat al onze delicious.friends staan te trappelen om een productie te maken en iedereen niet weg te slaan is uit onze keuken op de ’Italiaanse’ testdagen. En hoe vaak het op allerlei plekken ook gaat over Italiaans eten, wij doen het the delicious.way.
Onze Laura van de tekst verwoordt het zo prachtig: land van culinaire beloftes, van eenvoud én liefde voor simpel familie-eten in de schaduw. Samen koken en eten, flessen water en landwijn op tafel… en altijd iets zoets toe bij een straffe espresso. Basta! Zo fijn kan Italiaans eten zijn… Nou mij heb je dan.
Toen het nummer binnen kwam ging het alleen nog maar over citroensoep, sardines uit de grillpan, geroosterde courgettebloemen gevuld met basilicumricotta, kip-saltimbocca, burrata caprese, limoncello en vijgen-honingijs. Dat belooft wat. En ik realiseer me weer hoe fijn het toch is dat – na al die maanden met elkaar werken aan een nummer – je zo ontzettend wordt beloond als het op papier aan je wordt gepresenteerd. Ik ben er gewoon stil van. Zie het als een vorm van romantiek. Echt een cadeautje! Ik ben fervent gebruiker van de digitale wereld, maar al dit prachtige eten, de fotografie, de vorm, de tekst is zo de mooiste ode aan de Italiaanse keuken waar je nooit uitgeleerd en uitgeproefd raakt. Een neverending lovestory, gevangen op papier. Enjoy!
TEKST MAKKIE MULDER