Berlijn is booming. Ook voor je belly. Redacteur Bas reisde met de trein naar de Duitse Berenstad en at er genoeg om in een diepe winterslaap te kunnen vallen.
Dus je ging naar Berlijn tijdens kerst? Waarom?
‘Alle bofkonten die aan de grens wonen, kennen het fenomeen van de Duitse weinachtsmarkt. Münster, Oberhausen, Osnabrück. Je kunt er prima je handen volhangen met draagtassen vol chocoladefruit, karamelappels en kitscherige kerstballen. Maar een kerstmarkt bezoeken op tweede kerstdag, op Alexanderplatz, onder de televisietoren geeft toch net dat beetje extra. De glühwein gloeit extra sterk uit een melkglazen bierpul, de braadworst is misschien wel de lekkerste die je ooit eet en de karamelappels smaken extra karamellerig.’
Toch, koukleumen bij een tafeltje dat nat is van de glühwein klinkt nu niet echt als dé bestemming voor een kerstdiner.
‘Nee, zeker niet. Mijn foodie-in-crime en ik hadden de kerstmarkt niet als dinerplek voor tweede kerstdag bedacht. Nee, wij zaten in Sushi Circle vlakbij Rosenthaler Platz middelmatige sushi van een lopende band af te plukken. Met een halfvolle maag liepen we richting de Fernsehturm. Wat een verademing was het toen we ontdekten dat de kerstmarkt nog open was. Tout Berlijn hing in een reuzenradbakje, stond op de schaats en peuzelde op varkenspootjes (eisbein).’
Een hotspot dus.
‘Ja. Wij dronken glühwein mit schüss. Inderdaad, een shot amaretto of rum. Het blijft een mierzoet kruidig drankje, maar past bij de sfeer. Het roept herinneringen op. Herinneringen aan de drankjes die je koopt in de wachtrij bij het Dickensfestival in Deventer. Aan het krakkemikkige schuurtje bij de ijsbaan waar je probeert op te warmen.’
Punt gemaakt. Hoe was het eten?
‘Vergeet wit gestreken linnen en geef toe aan snacken. Want dat kunnen ze hier als een meister. Ook al hadden we een flinke bodem van nigiri en maki sushi in onze maag, er was plenty plek over voor de juicy shaslicks van de barbecue. Het vlees op de spies, gescheiden door plakken ui en augurk, was superzacht en smaakte heel sterk naar houtskool.
Smoky! Maar Duitsers zijn toch ook gek op frituren?
Wie niet? De bloemkoolfritters mochten er zijn. Een moeke haalde de roosjes door een tempura-achtig beslag en frituurde ze tot crispy. De fritters plukten we onder een knallende knoflooksaus vandaan met een houten vorkje. Vet, zout, knoflookerig maar niet te zwaar. Want het bleef zachte bloemkool die je ondanks de heftige saus bleef herkennen. En ja, natuurlijk ging het ook om die knappigerig stukjes beslag onderin het bakje.
Geen pommes?
Nee, het is nota bene kerst!
Wel zoetigheid?
Ja, het is nota bene kerst! We namen rode karamelappels mee naar huis en aten ter plekke ‘verse’ negerzoenen. Een zachte wafelbodem met sticky meringue erop. Daarover een dunne, knapperige chocoladelaag met amandelschaafsel. Geen straf hoor. Die chocoladebananen ook niet trouwens.
Verder nog iets leuks/lekkers tegengekomen?
Ja, deze chocoladecamera. Maar die hadden we al eerder op onze facebookpagina gedeeld.
Lekkere vakantie dus?
Ho, ik heb nog veel meer te vertellen. Ik sprak onder meer de eigenaar van een koffiezaak die zijn zaakjes wel heel serieus neemt. Maar daarover de volgende keer meer.
Oké, wiedersehen.
Wiedersehen.
FOTOGRAFIE: BAS ROBBEN EN CHE-SHENG WU