Omnivore van René Redzepi is een van de zeldzame series die eten niet alleen romantiseert, maar ook de systemen achter ons voedsel durft bloot te leggen en te bevragen. Want: ‘kan ons voedselsysteem onze wereldwijde eetlust wel aan?’
Van bean to bar en boon tot bakkie: we willen, en moeten, weten waar ons eten vandaan komt. Dat geldt niet alleen voor de cacao voor chocoladerepen, of de bonen die we voor koffie verbouwen. Willen we naar een duurzamer voedselsysteem dan moeten we elke handelsstroom onder de loep leggen.
Makkelijker gezegd dan gedaan, en precies daarom is het zo bijzonder dat René Redzepi ons een programma presenteert waar hij de complete reis van ons voedsel in beeld brengt.
Omnivore van René Rezepi: acht ingrediënten, acht afleveringen
In de nieuwe docuserie op Apple TV+ worden kijkers meegenomen op de reis van voedsel. In acht afleveringen volgen we ingrediënten – chili, koffie, mais, rijst, tonijn, zout, bananen en varkens – die onze beschaving hebben gevormd en fundamenteel zijn voor keukens wereldwijd. Soms is zo’n ingrediënt van levensbelang, en soms enkel een luxe die onze levens aantrekkelijker maakt. Waar is het verbouwd, hoe wordt het verkocht en hoe belandt het uiteindelijk op je bord.
Redzepi en Goulding
De show is het concept van René Redzepi, de Deense chef-kok van Noma, en Matt Goulding, een met de James Beard Award bekroonde journalist en medeoprichter van het voedsel- en reismerk Roads & Kingdoms.
Met prachtige beelden en meeslepende verhalen wordt in elke aflevering één ingrediënt belicht. Hoe kunnen we het voedselsysteem beter begrijpen door de lens van onze natuur? Redzepi liet zich inspireren door geweldige natuurdocumentaires zoals Planet Earth van David Attenborough, die met respect en toewijding de natuur in beeld brengt. Alleen is deze serie kritischer.
Waarom deze acht?
In een interview met het Amerikaanse Bon Appetit magazine vertelt Matt Goulding hoe ze op de selectie van de acht ingrediënten kwamen. Naast fundamentele kernproducten die de beschaving echt hebben vormgegeven – rijst, mais en zout – wilde hij ook ingrediënten ‘die misschien niet noodzakelijk centraal staan in ons overleven, maar absoluut centraal staan in onze kwaliteit van leven. Dat is chili, of koffie [..] het is iets dat deel uitmaakt van ons leven waar we normaal niet bij stilstaan.’
Verschillende perspectieven in Omnivore van René Redzepi
Eten is politiek, het is cultuur en we zijn er met zijn allen van afhankelijk. Dat is het gevoel wat Redzepi en Goulding willen uitdragen met Omnivore: voedsel is het allerbelangrijkste dat we hebben. En dus gaat de serie schurende onderwerpen niet uit de weg.
In Omnivore van René Redzepi zien we waarom geopolitiek net zoveel invloed heeft op je burrito’s als op foie gras. In de aflevering over koffie reizen we naar Rwanda, waar wordt uitgelegd hoe onze dagelijkse rituelen verband houden met de genocide van 1994. ‘Tonijn’ onderzoekt de veranderende smaakvoorkeuren van voornamelijk Amerikanen en Westerlingen, die de vraag naar vettere vissoorten aanwakkeren terwijl de oceanen worden uitgeput. En in de aflevering van Omnivore over maïs zien we hoe bepaalde heirloom maïssoorten worden behouden in Mexico, terwijl industriële versies worden verwerkt tot alcohol.
Uiteindelijk stelt elke aflevering de vraag of onze planeet, en ons voedselsysteem, onze toenemende honger aankan. Wat betekent de opwarming van de aarde voor een voedselbron als rijst? Of mais?