Ze waren dolblij, de genodigden voor de culinaire treinkaping van Gastrovan. Redacteuren Khalida en Bas waren bij het diner dans la coupé en genoten van zes gangen. Van de gegratineerde broccoli in Den Haag tot aan de kalfswang in Eindhoven.
Sjaak, Jeroen en Olivier van Gastrovan kaapten afgelopen vrijdag de intercity naar Venlo. Niet met geweld, maar met tafeltjes van mdf en twee tapijten. Gastrovan toog vlak voor vertrek met alle spullen over het Haagse perron en wist nog net op tijd in te stappen. De gasten namen plaats in de dubbeldekker en hielpen met het vasttapen van de tafels, het uitrollen van de tapijten en het dekken van de tafel. Klaar om, denderend over de wissels, te gaan genieten.
Niet dat het iets ongewoons was voor de mannen van Gastrovan. Zij zijn gewend om op bizarre plekken te koken. Een paar jaar geleden stopten de twintigers met hun werk in de horeca om hun gastronomische droom na te jagen. In hun omgebouwde busje trekken ze van streek naar streek en gaan ze op zoek naar de oorsprong van klassieke gerechten en producten. Met als einddoel een kookboek. Dat kookboek is er nu bijna en staat vol met anecdotes en authentieke recepten.
Na het vertrek uit Den Haag en het vullen van de wijnglazen krijgen we al snel een glas gegratineerde broccoli met blauwschimmelkaas, gekarameliseerde ui en crunchy pijnboompitten. Een klassieke amuse die alles heeft, behalve genoeg. Want, zoals het een amuse betaamt, wil je hier meer van. Al snel komt uit een thermoskan fluwelige bloemkoolsoep en de kok deelt chips van biet en wortel uit. Op onze vuist krijgen we fistfood: een dot ansjovismayonaise met sla, eens stukje ei en flinters oude geitenkaas. Hap-slik-weg. Maar heerlijk!
De muziek speelt, de sfeer wordt leuker en leuker (met dank aan de cabernet sauvignon) en het eten blijft maar komen. Op een boomstronkplank krijgen we dungeseden witte asperge met een perfect gepocheerd ei. Dat is erg knap, we zitten immers in een trein. En terwijl we Tilburg passeren lepelen we hazelnoten-speltrisotto en zachter dan zachte kalfswang naar binnen. In Eindhoven moeten we overstappen. Dat is inderdaad een hele operatie, maar iedereen helpt om al het eten, bestek, servies, kleedjes en tafeltjes naar de volgende trein te krijgen.
In de koploper kunnen we de tafels niet kwijt, maar gelukkig hebben die stoelen uitklapbare plankjes. Daar zetten we ons glas dessertwijn en de rijstepap met lavendel op. De kok geeft ons met een kwast een snor van butterscotch. Terwijl we lepelen moeten we dan even langs onze bovenlip likken. Erg origineel, erg lekker. De avond eindigt rond een uur of elf in Den Haag. Everybody happy? Yes!
