gelei van dwergkweepeer – de eetbare stad

Ellen Mookhoek weet alles van koken met ingrediënten uit de Urban Jungle. En daar groeit meer dan je denkt! Maak een voorraadje van de frisse, wilde gelei van dwergkweepeer die ze hieronder deelt. Heerlijk bij een kaasplankje of bij wildgerechten.

Serveer ook delicious. mosterd bij een kaasplankje!

de eetbare stad

Wildplukken in de stad? Daar groeit toch helemaal niets?
Gelukkig wel! Het is natuurlijk wel vaak zo dat hoe dichter je bij het centrum komt, hoe schaarser de begroeiing is. Maar er groeit vanalles! Kijk maar als je op straat loopt. Bomen als iep en linde zijn beiden eetbaar. Struiken als vlier, kornoelje of hazelaar, geven heerlijke vruchten.Of wat dacht je van Knopkruid? Een verschrikkelijk lekker plantje dat in overvloed aanwezig is in dorpen en steden waar de stoepen niet meer met gif behandeld worden. Ook vind je dit klassieke moestuinonkruid in, je raad het al, de moestuin! En tot slot Japanse dwergkweepeer, een mooie knalgele vrucht die je vind in truttige jaren zeventig wijken door heel Nederland. Pluk een peer (let op, het struikje heeft gemene stekels) houdt ‘m onder je neus en geniet van de waanzinnige geur! Deze bijzondere vrucht leent zich perfect voor een smaakvolle gelei (zie het recept onder aan deze pagina).

Hoe weet je welke planten je kunt eten en welke giftig zijn?
Dat kan je weten door het te leren in een wildplukwandeling of natuurlijk door De eetbare stad te lezen. Regel is; als je een plant of struik niet kent, dan niet eten!

Welk seizoen is jouw favoriete wildplukseizoen?
Alle seizoenen zijn me lief. Hoewel ik de lente bijzonder vind omdat alles dan zo klein en fris is, maar ook extra van de herfst geniet vanwege haar overvloedige oogst.

Welke food trends spreken jou aan? En welke zie je het liefst zo snel mogelijk weer verdwijnen?
Uhhh, ik laat die trends gewoon komen en gaan. Ik hou van klassiek en stoer, zonder hip gedoe. Oké, toegegeven: de trend die NOMA heeft gezet om meer gebruik te maken van lokale wilde producten… ja, die vind ik wel heel gaaf!

Is er iets dat je écht niet lust?
Van die goedkope vlaai. Dat eet ik écht niet. Zo zoet! Bah!

Wanneer begon je met koken? Of is het met de paplepel ingegoten?
De kookstijl van mijn moeder is een jeugdtrauma. Zij zag koken als een verplicht nummer met alle gevolgen van dien: aangebrand eten, overgare gerechten en steeds weer hetzelfde op je bord. Er was wel één lichtpuntje. Op vrijdagen schilde zij aardappels voor zelfgemaakte friet. Daar had ze lol in en dat proefde je! Maar zodra het kon kookte ik zelf. Eindelijk lekker eten en maken waar ik van houd. Daar geniet ik nog iedere dag van!

gelei van japanse dwergkweepeer

– Pluk 1 kg japanse dwergkweeperen, spoel ze af met koud water, snij ze in vieren en verwijder de meeste pitten. Zet ze op met 500 ml water en laat ruim een half uur pruttelen.

– Stort de massa in een zeef, die je bekleedt met een dunne, goed uitgespoelde theedoek. Laat ongeveer 5 uur uitlekken.

– Meet hoeveel sap je hebt en breng aan de kook. Voeg suiker en pectine toe*. Voor 750 ml sap heb je 300 ml suiker nodig en 1 pakje Marmello pectine. Volg de instructies op de verpakking van de pectine. Kook even op en schenk in gesteriliseerde potjes.

*Pectine is te koop bij de natuurwinkel

TEKST ROOS VOLKERS RECEPTUUR ELLEN MOOKHOEK BEELD DE EETBARE STAD

Ga zelf op pad met deze stadsgids voor wildplukkers. Bestel het boek hier voor jezelf, of als cadeau!

 

 

dwergkweepeer