Na haar eerste boek – Chez Rachel – en BBC tv-opnames werd haar leven even rustig. Rachel Khoo woont nog steeds heel bescheiden, maar ontdekte in haar tweede vaderland méér smaken, geuren, texturen én recepten!
Een meid met een missie die niet kiest voor de gebaande paden! Dat spreekt natuurlijk aan… We weten al dat ze een soort culture shock goed doorstond – die van een Brits meisje dat wilde aarden in het culinaire Parijs. Chez Rachel, haar eerste boek én Parijse huiskamerrestaurant met minikeuken was het bewijs. Maar haar ambitie en nieuwsgierigheid gaan verder, en dus reisde Rachel Khoo au campagne om een tweede boek – over de karakteristieken van héél Frankrijk – te maken.
Op de markt en in de markthallen van Parijs is al heel veel regionaals te koop, maar ze wilde vooral alles zelf ontdekken. ‘Letterlijk mijn neus achterna, alle seizoenen in geur en smaak beleven’, verklaart Rachel. Ze maakte meerdere zwerftochten, langs bergen, dalen, kusten en het ruige binnenland. Vooraf oriënteerde ze zich via Franse food bloggers die tips gaven boerderijen en producenten te bezoeken. ’Ik praat graag met iedereen die met passie eten verbouwt, verkoopt of kookt en voor je het weet ben je dan in gesprek met mensen die je thuis of in hun bedrijf uitnodigen, met koks en slagers, met kaasboerinnen en kruidenkwekers, met wijnboeren en vissers.’
Er zijn 5000 foto’s gemaakt, van september tot mei reed ze rond in de auto, per bus, trein, te voet en zelfs op de fiets. Soms ging ze nog een 2e keer terug voor meer details. ’In de Bordeaux leerde ik koken met restjes wijn. Marinade met wijn, kippetje, een paar uien en verse kruiden, meer hebben ze nauwelijks nodig voor een ovenschaal heerlijk eten! Op de markt in Bayonne, vol oude vrouwtjes, ontdekte ik espelette-peper waarmee ze hun onooglijke aubergines lekker pittig maken.’ En overal in Frankrijk merkte Rachel de invloed van buurlanden. ’Dat Noord-Afrikaanse in Marseille, het Italiaanse in Nice waar ze een eigen pasta maken en net zoveel artisjokken, olijven en tomaten eten als in Italië. Die luchtige kookstijl, het simpele maar smaakvolle eten en die messy markets! Typisch Provençaals is noga, die ze met veel apparatuur maken, maar ook nog met de hand en veel lavendelhoning, pistache, amandelen en citrusschilletjes. Aan de oostkant van Frankrijk is het eten compleet anders, de ruige Alpen vragen om steviger kost, het gebak in Grenoble is ronduit heavy met hele granen, walnoten en karamel. Ik kon niet meer stoppen met snoepen!’ In een bakkerij in Straatsburg ontdekte ze pie met aardappelen en vlees, een soort creatieve variant van Cornish pastry. In de Elzas vloeit zowel veel wijn als bier dat ook in de gerechten gaat en veel extra smaak levert. De liefde voor bier en varkensvlees is dus echt niet alleen Duits! ’In Normandië en Bretagne namen kenners me mee naar de visafslag voor oesters, kokkels, Atlantische vis en sleurde een cidermaker me mee om calvados en karamel met zoute boter te proeven. En overal noteerde ik zoveel mogelijk recepten, om met zoveel mogelijk mensen te delen!’
Lees een voorproefje in delicious.februari en maak een typisch Frans gerecht uit Rachels boek ’Mijn Franse Keuken’, dat eind februari in het Nederlands verschijnt .
